Στην καρδιά του φθινοπώρου κυκλοφόρησε το νέο βίντεο της "Φάβας" μας και εμείς ετοιμαζόμαστε για 3 εμφανίσεις (4, 18 και 25 Οκτωβρίου) στο Faust δίπλα στην Καπνικαρέα στο κέντρο της Αθήνας.
Η εποχή των "στρειδιών της πόλης", όπως αποκαλεί και ο Γιώργος Ιωάννου εκείνους που δεν αλλάζουν την ηρεμία των αστικών κέντρων τον Αύγουστο με τις θερινές διακοπές, είναι το φθινόπωρο.
"Το φθινόπωρο είναι η εποχή των εγγραφών" λέει η Λένα Πλάτωνος στο "Σπάσιμο των Πάγων".
Το φθινόπωρο είναι η καλύτερη εποχή για βόλτες και για παρατήρηση, η αγαπημένη εποχή των flaneurs.
Με τη λαχτάρα του μικρού παιδιού που ξαναβρίσκει τους συμμαθητές του σχολείου ύστερα από τρεις μήνες παραμονής στο εξοχικό με τον παππού και τη γιαγιά, εμείς, οι ενήλικοι, δίνουμε ραντεβού με τους φίλους σε παλιά και νέα στέκια που μόλις ανακαλύψαμε, αναλύουμε ξανά και ξανά τους έρωτες μας, τί θέλουμε, τί σκεφτόμαστε, ποιά είναι τα "νέα σχέδια".
"Τώρα άλλαξα" μου είπε μόλις χτες ένας φίλος, "αυτά τα έλεγα το καλοκαίρι", λες και μιλούσε για την περασμένη δεκαετία, όμως είναι αλήθεια, αυτή την εποχή - που τα χρώματα των δρόμων και των δέντρων αλλάζουν σα να τα έχεις περάσει από το φίλτρο του instragram στο ολοκαίνουριο σου i-phone - είσαι γεμάτος όρεξη κι ίσως και λίγο μελαγχολικός, σα να πενθείς για όλ' αυτά που αποφάσισες πως πρέπει μια για πάντα να αφήσεις πίσω.
Κι όσο κι αν θες να ξεκινήσεις δίαιτα, μαθήματα γερμανικών που είναι και της μόδας ή γιόγκα, αυτή η εποχή θα σου επιβληθεί κάποια στιγμή, για να ξαπλώσεις σε μια σαιζ-λόνγκ και να "χαθείς ρεμβάζοντας", ως άλλη μαντάμ Σουσού, απαγγέλοντας έστω και νοερά εκείνο το υπέροχο του Verlaine... "l’automne, monotone ...blessent mon cœur, d’une langueur, monotone!"
Η εποχή των "στρειδιών της πόλης", όπως αποκαλεί και ο Γιώργος Ιωάννου εκείνους που δεν αλλάζουν την ηρεμία των αστικών κέντρων τον Αύγουστο με τις θερινές διακοπές, είναι το φθινόπωρο.
"Το φθινόπωρο είναι η εποχή των εγγραφών" λέει η Λένα Πλάτωνος στο "Σπάσιμο των Πάγων".
Το φθινόπωρο είναι η καλύτερη εποχή για βόλτες και για παρατήρηση, η αγαπημένη εποχή των flaneurs.
Με τη λαχτάρα του μικρού παιδιού που ξαναβρίσκει τους συμμαθητές του σχολείου ύστερα από τρεις μήνες παραμονής στο εξοχικό με τον παππού και τη γιαγιά, εμείς, οι ενήλικοι, δίνουμε ραντεβού με τους φίλους σε παλιά και νέα στέκια που μόλις ανακαλύψαμε, αναλύουμε ξανά και ξανά τους έρωτες μας, τί θέλουμε, τί σκεφτόμαστε, ποιά είναι τα "νέα σχέδια".
"Τώρα άλλαξα" μου είπε μόλις χτες ένας φίλος, "αυτά τα έλεγα το καλοκαίρι", λες και μιλούσε για την περασμένη δεκαετία, όμως είναι αλήθεια, αυτή την εποχή - που τα χρώματα των δρόμων και των δέντρων αλλάζουν σα να τα έχεις περάσει από το φίλτρο του instragram στο ολοκαίνουριο σου i-phone - είσαι γεμάτος όρεξη κι ίσως και λίγο μελαγχολικός, σα να πενθείς για όλ' αυτά που αποφάσισες πως πρέπει μια για πάντα να αφήσεις πίσω.
Κι όσο κι αν θες να ξεκινήσεις δίαιτα, μαθήματα γερμανικών που είναι και της μόδας ή γιόγκα, αυτή η εποχή θα σου επιβληθεί κάποια στιγμή, για να ξαπλώσεις σε μια σαιζ-λόνγκ και να "χαθείς ρεμβάζοντας", ως άλλη μαντάμ Σουσού, απαγγέλοντας έστω και νοερά εκείνο το υπέροχο του Verlaine... "l’automne, monotone ...blessent mon cœur, d’une langueur, monotone!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου