Bcn

Όσες φορες κι αν γυρίσεις σε μια πόλη, είναι  πάντα διαφορετικά. Ενα στενό που δεν είχες προσέξει, μια γωνία που σου είχε διαφύγει, ένα καινούριο κατάστημα. Η Βαρκελώνη αλλάζει από μέρα σε μέρα κι ας παραμένει με τα ίδια κτίρια τόσους αιώνες. Αυτή τη φορά το φως στη γοτθική γειτονιά είχε μια άλλη λάμψη. Συνάντησα κι εναν εξαιρετικό μουσικό που έπαιζε Μπάχ και Βιβάλντι με το ακορντεόν του - σα να βρισκόταν σε "κανονική" συναυλία. Εντυπωσιάστηκα με τον τρόπο του, εξουθενωμένος ο ίδιος αλλά να συνεχίζει (κάποιες στιγμές ικανοποιημένος απο τον ήχο του κι άλλες λίγο ενοχλημένος απο το θόρυβο μιας παρέας τουριστριών που καθόταν καταγής απέναντι του). Πέτυχαμε ακόμα, κάπου ανάμεσα στα άσκοπα βήματα μας και την πρόβα του ρέκβιεμ του Μότσαρτ στην εκκλησία της "Αγίας Μαρίας της θάλασσας". Φτασαμε νωρίς το απόγευμα στην Αθήνα.Πίσω με περίμενε άλλη μια βραδιά στο "Γιασεμί".Όπως παρουσίαζα τα τραγούδια σκέφτηκα: "το Μάιο θα είσαι πάλι διαφορετική!" Hasta siempre!

*φωτογραφία Ignasi Casas