Always on Sundays

Τα πρωινά της Κυριακής στην αγορά του San Antoni, εκεί που τελειώνει η μεγάλη ronda, αρχίζει να στήνεται από τα χαράματα μια μεγάλη αγορά βιβλίων. Περιμετρικά γύρω από τη μεγάλη αγορά με τα κατεβασμένα ρολά, οι "καταστηματάρχες" στήνουν τους πάγκους τους κι απάνω κάθε λογής βιβλίο. Τα περισσότερα στα ισπανικά, άλλα στα καταλανικά, πολλά επίσης στα γαλλικά και αγγλικά, βιβλία τσέπης, παιδικά, μυθιστορήματα, εγκυκλοπαίδειες, με μαλακό ή σκληρό εξώφυλλο, τσακισμένα, υπερβολικά φθαρμένα μερικά κι άλλα που μοιάζουν σα να μην ανοίχτηκαν ούτε μια φορά.
Αν προχωρήσεις λίγο στο πεζοδρόμιο, γύρω γύρω θα συναντήσεις και πάγκους με αφίσσες του κινηματογράφου, παλιές καρτ-ποστάλ, νομίσματα ίσως και βιντεοκασέτες. Η πλειοψηφεία όμως είναι βιβλία.

Κι είναι τόσο περίεργο, αν πας νωρίς το πρωί και σταματήσεις για λίγο στη μέση αυτού του κυκλικού ποταμού από χαρτί, θα συνειδητοποιήσεις πως είναι (σε σύγκριση με άλλα) το πιο ήσυχο παζάρι που έχεις βρεθεί ποτέ, οι άνθρωποι εκεί δε φωνάζουν ούτε βιάζονται. Μέσα στην κοσμοπλημμύρα νιώθεις πως είσαι σε μια μεγάλη υπαίθρια βιβλιοθήκη - στις βιβλιοθήκες επιβάλλεται μια κάποια τάξη και ησυχία - κι είναι αυτό το πιο ενδιαφέρον, το πως δηλαδή ταυτόχρονα έχεις την αίσθηση του παζαριού, αυτό το πάντρεμα της υπαίθριας αγοράς της μεσογείου και της αυστηρής βιβλιοθήκης της βόρειας Ευρώπης.

Όπως και να το δείς, χωρίς το παραμικρό ίχνος φετιχισμού, τα βιβλία έχουν κάτι μοναδικό - τα παλιά βιβλία ακόμη περισσότερο. Ένα τεύχος κόμικ που λείπει από τη συλλογή σου, ένα παλιό αναγνωστικό - ή τίποτα απ' όλα αυτά, μόνο η χαρά να γεμίζεις τα μάτια σου με τα χρώματα των εξωφύλλων - είναι μια αίσθηση μοναδική, τις Κυριακές το πρωί όταν τα εμπορικά καταστήματα είναι όλα κλειστά.
Κι αν είσαι τυχερός ή επίμονος θα πέσεις πάνω σ' ένα κομμάτι που ποτέ δε πίστευες πως θα βρεις, ένα σκονισμένο θησαυρό με σελίδες γεμάτες ρυτίδες σ' ένα κόσμο που δίνει αξία μόνο στο εφήμερο και το "καινούργιο".